Непосредно по полноќ на 13 август 1961 година, источногерманските војници почнаа да поставуваат бодликава жица и тули како бариера меѓу Источен Берлин, контролиран од Советскиот Сојуз и демократскиот западен дел од градот.
чествувајќи во неколку настани долж поранешната граница што физички ја подели Источна Германија од Западна Германија на 13 август 1961 година, претставници на германските политичари и општество им оддаваат почит на луѓето кои загинале или биле убиени обидувајќи се да побегнат од тогашниот комунистички режим на поранешниот германски Демократска Република (ДДР).
Годишнината е и повод да им се оддаде почит на сите семејства кои беа разделени со децении и на сите оние кои настрадаа поради строгите ограничувања на слободите. „Ѕидот ги подели семејствата, пријателите, ги искорени луѓето од нивните заедници и предизвика неверојатно страдање“, изјави денеска Бодо Рамелоу, премиерот на Тирингија, германската сојузна покраина која некогаш беше дел од поранешната ДДР.
Ѕидот е изграден главно за да се запре егзодусот на источногерманците на Запад, бидејќи загубата на работна сила ја забави економијата. Лидерите на тогашната ДДР објаснија дека ѕидот ги штител граѓаните на таа земја од капитализмот. Ѕидот во главниот град на Германија беше долг приближно 155 километри и подели цели заедници на луѓе повеќе од 28 години.
Остатокот од Источна Германија, освен Источен Берлин, се состоеше од петте германски сојузни држави отсечени од Сојузна Република Германија во летото 1952 година кога источногерманските безбедносни служби воспоставија област широка пет километри долж границата со Западна Германија.
Според Фондацијата на Берлинскиот ѕид, најмалку 140 луѓе биле убиени на самиот ѕид во обид да побегнат од Источна Германија. Ѕидот се урна на 9 ноември 1989 година, во шокантен пресврт на источногерманските власти, по што земјата беше повторно обединета.